Şener Özmen

Rezerve, 2015, Pirinç plaka üzerine dikey CNC yazı, 120 x 40 x 30 cm

One I tried to sit

On one of the vacant seats of hope

But the word “reserved”

Was squatting there like a hyena

(I did not sit-down; no one sat down)

The seats of hope are always reserved.

Najwan Darwish

Nothing More to Lose

(Translated from Arabic: Kareem James Abu-Zeid, NYRB Poets, NY)

Şairin dediği, sırtlan gibi çömelmişti ‘rezerve’ sözcüğü, ölümlerin olduğu her yere… Düşündüm de coğrafya kaderden fazlasıdır belki de. 2015 yılında ürettiğim Rezerve’yi, Diyarbakır’da, üzerine ‘resmi’ ya da ‘sivil yapılar’ inşa edilmiş Ermeni mezarlıklarının, şair ruhuma (benden pek de farklı ve uzakta olmayan tarihiyle) kısık ve hüzün dolu bir sesle (yıllar önce, Santiago De Chile’de tanıştığım, Diyarbakır’dan geldiğini gözyaşları içinde anlatan iki yetişkin kız annesinin ürkekliğiyle) anlattıklarından yola çıkarak, buraların yeni ve olası kayıplar için rezerve edilmiş olduğuna tanıklık ettim, beterin de beteri  varmış meğer! Barbarın bıraktığı biricik miras kıyım, sadece kıyımmış meğer! O halde rezerve, ağırlıkça daha fazla (gücü temsilen), gösterişli (iktidarı özetleyen), olduğu yerde kalan, sabit ve hayatımızdan çıkmak bilmeyen gerçek bir baş belası olmalıydı. Rezerve, göğsümüze çöreklenmiş bir karabasandı bu haliyle, ‘Burada insanlığın unutamayacağı korkunç şeyler yaptım ve burası da benim!’ diyerek, elde avuçta ne kaldıysa pervasızca talep eden kötücül bir düş! Yerleştirme mi!? Pek tabii ki!

2018-08-17T16:22:29+00:00